Economie en samenleving aan de keukentafel

Frustratieinspiratie IX Frustratieinspiratie is een serie van blogs die ik schrijf naar aanleiding van iets dat mij frustreert. Dit keer is het de hoop op een economie die groeit. Alsof we allemaal wachten tot alles weer wordt zoals het was. We moeten vooruit kijken en vernieuwing aandurven!

Economische groei
´De economie herstelt. We kunnen weer meer groei verwachten in Nederland.´ Dit nieuws verscheen halverwege december 2013 in diverse media. Gelukkig precies voor de kerst. Wat een opluchting.

Het was nieuws dat onze keukentafel bereikte. Na de kerst pas, maar toch. Ik stoor me aan dit soort berichten en reageerde hetzelfde als vorig jaar, toen de vooruitzichten nog wat soberder waren. ‘Hoe kunnen we een groeiende economie verwachten wanneer de bevolkingsgroei daalt? Dat rollende geld dat onze minister president zo graag ziet wordt echt niet meer met minder mensen. Tenzij hij schulden meent.’ Ik weet niet of wat ik zei waar is, maar het klinkt zo logisch. Aan het eind van 2013 leerde ik bovendien tijdens een presentatie van het Planbureau voor de Leefomgeving dat alleen immigranten de bevolkingsgroei in stand kunnen houden.

Intolerantie
Nou, dan was er bij ons aan de keukentafel nog wel een conclusie te trekken over 2013: ‘racisme en intolerantie groeit’. We hadden de dag ervoor nog naar Jeroen Pauw gekeken die mevrouw Agema van de PVV interviewde. Fleur (zo wilde zij het liefst genoemd worden) zei: ‘we mogen geen intolerantie tolereren’. In mijn ogen haar enige wijze woorden in dit interview. Want gelijk heeft ze! Jammer alleen dat juist haar partij, met groeiende aanhang, zo weinig weet te tolereren. Economische groei lijken we dus wel te kunnen vergeten in Nederland.

Krimp
Mijn zus reageerde dat zij voor krimp of crisis niet bang is, maar wel vreest dat het verschil tussen arm en rijk groeit. Deze vrees deel ik met haar. Ik voel me er zelfs dikwijls voor gewaarschuwd vanuit mijn project ‘Meer Merwede’. Als initiatiefnemer pleit ik er samen met collega’s voor dat ondernemende burgers zelf mee kunnen werken aan het verbeteren van hun eigen omgeving. Maar niet iedere burger heeft de mogelijkheid om ondernemend te zijn, vooral armere mensen zijn vaker afhankelijk van anderen. Hoe zorg je voor gelijkheid in een samenleving waarin initiatieven een plek krijgen?

Participatiesamenleving
Weer een keukentafelgesprek: de koning. Ook hem hadden we op tv gezien, want na zijn eerste toespraak tijdens Prinsjesdag, was het nu tijd voor zijn eerste kersttoespraak. Een persoonlijke noot over samenzijn. Diverse media grepen terug naar zijn woord in september: ‘participatiesamenleving’. Een gevaar voor segregatie, hoor je vaak als terechte waarschuwing. Maar ook een kans voor de economie die steeds minder groeit en vooral een kans voor een nieuwe samenleving. De netwerksamenleving.

Inspectie van eerlijke welvaart
Ik dwaal af en vraag me af wat wij als burgers zelf kunnen. Kunnen wij rijkdom zelf eerlijk verdelen en kunnen wij hiermee zelf deze rol van de overheid overnemen? Maar mensen zijn zo fout als ze goed zijn. Zou de overheid dan alleen een controlerend orgaan moeten zijn? Een inspectie van eerlijke welvaart misschien? Ik eindig 2013 met dagdromen en vooruit kijken.